Een nieuwe maand

Met het aanbreken van een nieuwe maand, zijn ook wij ondertussen bijna een maand in Moengo. Een maand vol in de auto zitten met Regonia om van her naar der te rijden, maar ook een maand vol klussen in het theater, ervaringen opdoen, mensen leren kennen, en het leren kennen van het prachtige Suriname.

Laten we starten met misschien wel de belangrijkste reden waarom we hier zijn: het Beatrixtheater. Toewerkende naar de tentoonstelling van 6 april, begonnen we al vanaf dag 1 met het uitvoeren van kleine klusjes in het gebouw. Deze bestonden uit het inrichten van ons kantoor in de oude projectiekamer, maar ook uit het wegslijpen van de oude schroefdraden van de oude theaterstoelen, het plaatsen van sloten op de deuren die doorheen de jaren niet werden gestolen, enzovoort.

Verder begonnen we met het verwijderen van "alle hangende dingen", iets dat al langer op Regonia haar to do lijst stond maar waar ze nog niet toe was gekomen. Tijdens het weghalen van de lamellen, ontdekte we al snel dat de raamkaders waar vroeger een soort van gaas in hing, nog in perfecte staat zijn. We merkten ook op dat deze redelijk los kwamen te zitten door het verwijderen van de lamellen en verbindingsstukken, wat het ook makkelijk maakte om deze mee naar beneden te halen.

Door het beperkte budget van de stichting, is het erg belangrijk om rekening te houden met het soort materialen dat we gebruiken en zien we het als een uitdaging om zoveel mogelijk materialen uit het theater of elders te hergebruiken. Ook de kaders vallen hier onder. Al snel kwamen we op het idee om de kaders te gebruiken voor de tentoonstellingsmeubels. Om de optie te behouden om deze ooit terug te plaatsen op hun originele plek voor hun originele functie, bedachten we een modulair systeem waarbij de kaders niet beschadigd zouden worden. Via het modulaire systeem zouden de kaders dan op verschillende manieren in elkaar gepuzzeld worden, afhankelijk van de functie. Dit zowel voor de tentoonstelling als voor de huiswerkbegeleiding daarna. Met dit modulaire systeem stapten we nadien naar de barronschool om samen met hen een plan van aanpak uit te werken.

Naast alle klusjes begonnen we ook aan ons inburgeringsproces hier in Moengo; lees uitstappen, mensen leren kennen, te weten komen welke supermarkt nu het beste is enzovoort.

Dankzij alle uren die we met Regonia doorbrachten in de auto van haar vader, onderweg naar afspraken met de DC, onderwijshoofd,... leerden we al heel wat belangrijke en interessante mensen kennen. Daarnaast nam ze ons ook mee naar familieactiviteiten, zoals bijvoorbeeld een sixti wiki. Dit is een feest dat 24u duurt en gevierd wordt 6 weken na iemands dood, als afsluiting van het rouwproces. Ondanks dat het nogal somber klinkt, bleek dit een zeer groot feest te zijn met heel de buurt, giga boxen en duidelijk heel wat alcohol.

Naast alle meer officiële meetings, en het bezoek van de Franse ambassade aan het theater, bezochten we ook heel wat naburige dorpjes zoals Peto Ondro, Ricanau Mofo, Moengo-Tapoe, Adjoemakondre en Moiwana. Sommigen hiervan bezochten we met Regonia, op enkele andere nam Tresna ons mee op stap.

Aangezien de tentoonstelling op 6 april over de marroncultuur zal gaan, zijn we ook erg bezig met hier zoveel mogelijk over te weten te komen. Het bezoeken van de verschillende dorpen deed al zeer veel, en ook door het praten met vele verschillende mensen komen we veel te weten. Tijdens het bezoek van de professoren vroegen we Tresna ook om samen met ons een typische marron maaltijd te koken. Het werd kokoonoto alisi en bakabolong; een zéér geslaagde maaltijd en een heel leerrijke ervaring!

Op 2 maart werd er in het theater een grote bazaar en tweedehandsverkoop georganiseerd. Hiervoor werden alle kinderen uit de omgeving uitgenodigd om samen met hun ouders langs te komen. Vandaag zouden ze buiten, naast en voor het theater, spelletjes kunnen spelen (lootje trek, staartje tekenen en zakspringen), op de trampoline of springkasteel kunnen springen, iets eten of drinken en tweedehandsspullen kunnen kopen. Het beloofde een heus feest te worden. Het doel van de dag was om geld in te zamelen voor de verdere renovaties van het theater. Momenteel is dit namelijk de enige echte bron van inkomsten die de stichting kent. Deze dag vormde een leuke eerste activiteit die we mee organiseerde en was bovendien een mooie afsluiter van onze eerste 3 weken hier in Moengo.