Rust? Wat is dat?

Het is opnieuw maandag ochtend, en deze keer hebben we iets te vieren! Lobke, aka Lobi, is morgen jarig, maar aangezien Team Coronie niet aanwezig kan zijn vieren we het een dagje vroeger. Al vroeg gaan we langs de bakker om een verjaardagstaart te voorzien en zetten we de cava klaar op tafel. Na de verjaardagsbrunch werken we nog een paar uurtjes, maar niet TE lang want een verjaardag is geen verjaardag zonder een goed restaurantje. Kers op de taart: een verjaardagscocktail en dessert met een kaarsje (ofcourse)!

De volgende dag worden we al vroeg uit bed gezet door onze wekkers (om 5u maar liefst)... Vandaag is de lang verwachte dag dat onze lokale promotor Marciano ons een dagje vergezelt in Coronie, en ja, hij is een vroege vogel! We zijn aangenaam verrast wanneer we zien dat zijn vrouw erbij is en worden al snel in de watten gelegd met boterhammetjes, drinken en chips. In de voormiddag geven we hen een rondleiding door Coronie en geven we een uitleg over onze afgelopen weken in het district. De Coroniaanse gastvrijheid zorgt ervoor dat we al snel aan de praat geraken met meneer E. Hij toont ons de moskee in Soemboredjo (de Javanenwijk) en blijkt veel te weten over de lokale handel. Achteraf gaan we eten bij eethuis Amelia (de wekelijkse traditie) en nemen we afscheid van onze gasten.

Rust? Dat staat niet in ons woordenboek. De laatste loodjes komen eraan en Team Coronie is druk in de weer. Deze week nieuw in Coronie: fietsen. Lokale vriend D. verzorgde ons weeral met zijn goede hulp. We beginnen de dag met een meeting, we bezoeken namelijk het mangrovecentrum en gaan in dialoog met de beheerders over de waterhuishouding in Coronie. In de namiddag fietsen we door de Javanenwijk om de laatste kanalen en rivieren in kaart te brengen. Niet te vergeten, we hebben eindelijk een bezoekje gebracht onder de boom van meneer T. en hebben inkijk gekregen in zijn persoonlijk archief (een verzameling van literatuur over Coronie), zeer interessant!

Geld afhalen blijkt moeilijk te zijn en Team Coronie heeft slechts enkele SRD'tjes over. Dat wordt even overleven op water en crackers. Een donderdag zou maar gek zijn zonder een feedbackmoment van de Belgische proffen, dus dit stond weer op onze planning. Gelukkig kunnen we hierna eindelijk opnieuw geld afhalen, we geraken dus toch nog thuis! We kunnen nu met een gerust hart enquêtes gaan afnemen terwijl we genieten van een fris flesje water, YES! 's Avonds nemen we afscheid van onze geliefde fietsen en leveren we de fietsen af bij D. Dat is toch een luxe, fietsen!

Opnieuw lopen de wekkers vroeg af, deze keer om 4u30 in de ochtend. We doen nog een dutje op de bus waardoor onze batterijen zijn opgeladen wanneer we terug in de stad aankomen. Klaar voor een grote portie schoolwerk! De voorbereidingen voor volgende week gaan van start. Wat staat er op het menu? Een presentatie voor de DC, een presentatie voor aannemersbedrijf Baitali en de activiteitendag. Daarmee zijn we weer enkele dagen zoet dus. Een frisse duik in het zwembad tijdens de pauze geeft ons nieuwe energie. Bijna vergeten... de Javaanse markt half leegkopen is ook goed om ons even af te leiden van al het werk!

Of we er tijd voor hebben? Eigenlijk niet echt, maar er moet ook genoten worden zeker? Maandag en dinsdag bezoekt Team Coronie en Team Centrale markt de Brownsberg. Om te voorkomen dat de blog verandert in een boek besparen we jullie de uitleg. Tip aan onszelf: volgende keer maar één fles borgoe.

Gelukkig is de kater al verdwenen wanneer we presenteren voor Baitali. Achteraf laten we onszelf even verwennen bij Las Tias, we drinken een smoothie en bestellen Dé beste nachos en tacos van heel Suriname. Must recommand.

Niewe week, nieuwe donderdag feedback-dag. We finaliseren de laatste voorbereidingen en hebben om 9u de afspraak met de proffen. Ook haasten we onszelf langs de printshop en de winkel. We halen op het nippertje onze bus om 12u30, EINDELIJK even rust! - Of niet? - Na 15minuten staan we in panne, de koppeling van de bus is kapot. Maar Subway saves the day! Twee uurtjes wachten in de hitte is niet zo erg wanneer je een lekker broodje kan eten, ja toch? Door de vertraging missen we onze afspraak met de DC en eindigen we onze dag met het maken van verse ice tea ter voorbereiding van de activiteitendag.

Om 10uur starten de werkzaamheden officieel. Baitali bakent de weg af en garandeert de verkeersveiligheid terwijl Team Coronie de verfpotten bovenhaalt. We beginnen met het schilderen van een zebrapad op de oost-westverbinding tussen twee scholen. De ogen zijn al snel op ons gericht wanneer de leerlingen de felle kleuren op de grond zien verschijnen. We zijn positief verrast wanneer we het resultaat zien, en nog beter, het verkeer lijkt goed te reageren! Door de hitte draaien we echter niet op volle kracht, we zijn dan ook heel blij wanneer we enkele helpende handen hebben tijdens onze tweede schildering ter hoogte van het Tata Colin plein. De bewoners komen ons onmiddelijk een handje toesteken, waarvoor 1000x dank! Dit maal schilderen we geen oversteekplaats, maar wel een wegversmalling. We merken snel dat de verf misschien toch niet voldoende is om een derde grondschildering te maken. Daarom nemen we vroegtijd afscheid van onze helpers en beëindigen de dag met een verkeersanalyse. Het is officieel, de bestuurders vertragen en rijden zelfs rond de wegversmalling! We kunnen met een voldaan gevoel en stijve armen/benen ons bedje in kruipen.

Zaterdag slapen we eindelijk uit (lees: 8u). We hebben enkel een meeting met tour guide C. op de planning staan. Onze lege agenda zorgt ervoor dat we onverwachts terrecht komen op een BBQ midden in de mangrove, hoe tof?! En neen, er ligt geen kip op de gril, maar wel... kaaiman! Achteraf kijken we een lokale voetbalmatch en gaan we even parboreren aan het plein. Maar geloof het of niet, om 21u gaat het licht ten huize Team Coronie al uit en genieten we van onze welverdiende nachtrust.

Tot de volgende blog!