Fawaka? A bun!
Hoe het gaat? Goed hoor! Al ben ik niet zeker van de spelling, het woord aboeng of a bun, wat zoiets als goed betekent, is al onderdeel geworden van onze spreektaal.
De werkweek zit er alweer bijna op. Het was een drukke week, waarin we weer veel gezien en gehoord hebben. Deze blog zal daarom bestaan uit een overzicht van de hoogtepunten en wat mooie foto’s. Veel lees- en kijkplezier!
Op maandag hadden we onze eerste afspraak op de universiteit, met Hans Martinus en Angelika Namdar. Aansluitend hadden we een afspraak met Marciano Dasai, onze lokale promotor. Dasai gaf ons een lift naar huis en onderweg reed hij ons langs een aantal boeiende locaties voor onze onderzoeken (onder andere grote percelen van Chinese landbouwers) en konden we buiten openingstijden Cleviapark bezoeken. We maakten wederom kennis met het tropische klimaat, wat resulteerde in een nat pak en vooral natte voeten door de diepe plassen. Die avond waren we uitgenodigd bij “studentenbegeleider” Chico. Het eten was voortreffelijk (kouseband en kip). Overigens eten we hier altijd voortreffelijk: chef-kok Thomas tovert iedere avond weer iets moois op tafel.
De volgende dag brachten Thomas en ik een bezoekje aan een kapster. Niet om onze haren te knippen, maar om te praten over haar productenlijn. Op vrij grote schaal produceert en verkoopt zij haarproducten, waarin ze enkel natuurlijke grondstoffen gebruikt (zoals kokos en aloë vera). Het gesprek gaf inspiratie om ondernemers aan stadslandbouw te laten doen, om meer zelfvoorzienend en minder afhankelijk van import te zijn. Het gaf ons inspiratie om ons meer te verdiepen in het grondbeleid en de haken en ogen hierrond.
Woensdag vertrokken we op de fiets naar Leonsberg: een mooie fietstocht die zeer relevant was voor de fietsdames Marlies en Sam. Het eindpunt, de steiger bij Leonsberg, gaf een mooi uitzicht over de monding van de Surinamerivier. We verbaasden ons over de verlaten en bijna lugubere sfeer in het gebied, ondanks het (toeristisch) potentieel. COVID heeft duidelijk zijn sporen nagelaten.
Donderdagochtend stond onze eerste online begeleiding met Marleen en Sigrid gepland. Het was voor ons allemaal heel nuttig en fijn om te horen dat we op de goede weg zijn. Het is soms lastig om een focus te vinden in het onderzoek, omdat er zoveel input is van alle actoren. Het deed ons dus goed om met de docenten te overleggen. Thomas en ik vonden dan ook dat we een middag vrij verdiend hadden, wat resulteerde in een middag hangmathangen. De meiden daarentegen hebben ‘s middags nog hard gewerkt aan een presentatie in het kader van fietsmobiliteit voor AdeKUS-studenten civiele techniek die een dag later op het programma zou staan. Die avond kwam de Coronie-groep (Marco, Lize en Ramy) bij ons eten, zij zijn sinds afgelopen dinsdag in Paramaribo. Ongetwijfeld verschijnt er binnenkort ook een blog van hun eerste dagen op deze website.
Nu is het vrijdagmiddag en bereiden we ons voor op een vol weekend. Zaterdagochtend zullen Thomas en ik een chocoladefabriek (Tan Bun Skrati) bezoeken. Hier wordt chocolade gemaakt van boom tot reep. Zaterdagmiddag gaan we een Chinees restaurant bezoeken dat veel van de gebruikte producten zelf verbouwt. Zondagochtend zullen we professor Naipal helpen bij het opruimen van plastic en ander afval in een mangrovegebied. Al met al is het een zeer productieve week geweest, wat we zullen doorzetten in het weekend!